Για μια ακόμα χρονιά βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την συνεχιζόμενη προσπάθεια απαξίωσης του δημόσιου δωρεάν πανεπιστημίου, την ξεκάθαρη επίθεση στις ανάγκες και τα δικαιώματα των φοιτητών.
·Η πραξικοπηματική αναγνώριση των ιδιωτικών κολεγίων οδηγεί στην πρόσδεση του πανεπιστημίου στις ανάγκες της αγοράς και στην ισοπέδωση των πτυχίων, συρρίκνωση των επαγγελματικών δικαιωμάτων που κατοχυρώνουν, και φυσικά την αποστοίχιση τίτλου σπουδών και δικαιώματος άμεσης ένταξης στον αντίστοιχο επαγγελματικό κλάδο, με σκοπό τη καθιέρωση ενός νέου μοντέλου εργαζόμενου-αποφοίτου, φθηνού, χωρίς καμία επαγγελματική κατοχύρωση, πειθαρχημένου, ευέλικτου και ειδικευμένου, χωρίς καμία συλλογική αναπαράσταση και διεκδίκηση.
·Η απαξίωση και υποχρηματοδότηση του δημόσιου πανεπιστημίου δε του επιτρέπει την ικανοποίηση των αναγκών της φοιτητικής κοινότητας (στέγαση, σίτιση, δωρεάν παροχή βιβλίων) με χαρακτηριστικό παράδειγμα τη πρόθεση για ιδιωτικοποίηση τη λέσχη και διαιωνίζει τα προβλήματα υποδομών (το πρόβλημα του κτηριακού στη σχολή μας αλλά και γενικότερα σε όλο το πανεπιστήμιο).
·Η συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής από τη νέα κυβέρνηση, πιστή στα προτάγματα του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, των μηδενικών αυξήσεων, της όλο και μεγαλύτερη αυταρχικής θωράκισης απέναντι στους αγώνες εργαζομένων νεολαίας
Απέναντι σε αυτές τις πολιτικές, είναι ανάγκη όλοι οι φοιτητές να ξαναπάρουν την τύχη στα χέρια τους, να βρεθούν μαζικά στις γενικές συνελεύσεις και να επιλέξουν ξανά το δρόμο του αγώνα και της αμφισβήτησης.
Η κυβέρνηση της ΝΔ πριν το κύκνειο άσμα της φρόντισε να δείξει για ακόμη μια φορά το πραγματικό της προσωπείο, εκδίδοντας αιφνιδιαστικά τρεις μέρες πριν τις εκλογές ο υπουργός παιδείας το προεδρικό διάταγμα για την αδειοδότηση της λειτουργιάς 33 ιδιωτικών κολεγίων. Η απόφαση αυτή πάρθηκε τελείως πραξικοπηματικά καθώς ούτε καν στη στημένη επιτροπή που διόρισε το ίδιο το υπουργείο δε μπορέσανε να τα βρουν και οι διορισμένοι αντιπρόσωποι των πανεπιστημίων και των τει παραιτήθηκαν.
Η κίνηση αυτή ήταν μια ξεκάθαρα απέλπιδα προσπάθεια της κυβέρνησης, υπό τις επιταγές βεβαία τις ΕΕ, να προχωρήσει στην συνέχιση της αντιδραστικής αναδιάρθρωσης στο χώρο της παιδείας και στην επίθεση στο δημόσιο πανεπιστήμιο, στοχεύοντας τις εκπαιδευτικές και επαγγελματικές κατακτήσεις της νεολαίας. Πιο συγκεκριμένα απαξιώνει πλήρως τα πτυχία των δημοσίων σχολών προσπαθώντας να δημιουργήσει ένα ασφυκτικό πλαίσιο ανταγωνισμού των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και με την χρησιμοποίηση της αξιολόγησης, των 4ετών επιχειρησιακών προγραμμάτων και του προτάγματος της καλύτερης αποδοτικότητας να τα πιέσει να λειτουργούν ξεκάθαρα για τις ανάγκες της αγοράς και την καλύτερη εξυπηρέτηση του κεφαλαίου. Στόχος της είναι η ισοβάθμηση και η πραγματική ισοπέδωση των πτυχίων, οδηγώντας στη δημιουργία αποφοίτων χωρίς συλλογικά επαγγελματικά δικαιώματα και χωρίς προοπτική κοινών διεκδικήσεων, εργαζομένων αναλώσιμων, εκμεταλλεύσιμων, ευέλικτων, πειθαρχημένων. Εργαζομένων που θα αγωνίζονται ατομικά, ανταγωνιζόμενοι ο ένας τον άλλο, θα ταλαντεύονται σε ένα ατέρμονα βρόχο μεταξύ ανεργίας, επανακατάρτισης και ελαστικής απασχόλησης.
Η ΝΕΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΙΣΤΗ ΣΤΙΣ ΔΕΣΜΕΥΣΕΙΣ ΤΗΣ
Η νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αρκείται στη καταγγελιολογία της για την αδιαφανή και παράτυπη διαδικασία της αναγνώρισης των κολλεγίων, μιλώντας μάλιστα για την απόσυρση του προεδρικού διατάγματος, αλλά παραμένει πιστή στις προγραμματικές θέσεις και στις δεσμεύσεις της στην ΕΕ για την εφαρμογή της κοινοτικής οδηγίας και μιλά ξεκάθαρα για την ανάγκη αναθεώρησης του άρθρου 16. Καμιά αυταπάτη για το πια πολιτική θα ακολουθήσει η νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Όχι μόνο δεν θα προωθήσει το δημόσιο δωρεάν πανεπιστήμιο αλλά θα συνεχίσει το αντιδραστικό έργο της προηγούμενης καθώς είναι πλήρως σύμφωνη με αυτή την πολιτική. Ήδη από την πρώτη μέρα με την πρόσθεση του τίτλου “ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗ” στο υπουργείο παιδείας δείχνει ξεκάθαρα τις προθέσεις της.
Τα ίδια παντελάκη μου, τα ίδια παντελή…
Για ακόμα μια χρονιά γίνεται αντιληπτό ότι οι υποδομές του τμήμα μας, ένας ολόκληρος ημιώροφος με μόνο δυο εργαστήρια και ελάχιστες αίθουσες, σε καμία περίπτωση δε καλύπτουν τις ανάγκες, με αποτέλεσμα να έχουμε περιπτώσεις που δεν χωράμε να κάτσουμε ενώ σχεδόν πάντα έχουμε πρόγραμμα λίγες ώρες πριν ξεκινήσουν τα μαθήματα μιας και δεν βρίσκουμε χώρο να στοιβαχτούμε. Λύσεις ακούστηκαν πολλές αλλά ποτέ δεν έδιναν μόνιμη και ικανοποιητική γιατί δεν υπάρχει πολιτική βούληση επίλυσης τέτοιων προβλημάτων. Το πρόβλημα αυτό δεν βρίσκεται μόνο σε εμάς αλλά γενικότερα υπάρχει έλλειψη υποδομών στο πανεπιστήμιο όπως και έλλειψη σίτισης στέγασης (βλ. το κόψιμο των κονδυλίων της λέσχης η όποια φτάνει στα όρια κλεισίματος). Αυτή η πολιτική κινείται σε ένα συνολικότερο πλαίσιο απαξίωσης, υπονόμευσης και υποχρηματοδότησης του ιδίου του δημόσιου πανεπιστήμιου.
Μόνη απάντηση σε αυτή την πολιτική είναι οι μαζικοί συλλογικοί αγώνες για την ανατροπή της και η πάλη για τις ανάγκες και τα συμφέροντά μας, βάζοντας ως στόχο την διεκδίκηση του χώρου της ΔΕΘ τόσο για την κάλυψη των αναγκών του τμήματός μας, όσο και όλης της πανεπιστημιακής κοινότητας.
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΕΞ΄ΑΝΑΒΟΛΗΣ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ
Με τους ανατρεπτικούς συλλογικούς μας αγώνες
FORMAT στην πληροφορική
